Den Cleefschen Pegasus
(1654)–Maria-Margareta van Akerlaecken–
Auteursrechtvrij
[Folio F4r]
| |
Waer om hem toe komt loff en prijs.
Als ick dit wel had overleght,
Heb 'k in myn selven doen geseght,
Ick by dien Vorst gelycken wouw,
Dien Prins IOHAN MAVRITS d'Nassouw,
Want desen Prins uyt Nassaus Stam,
Door syne Deught de Eer bequam,
Van Prins Nassau te syn genoemt,
Dus moet hy syn seer hoogh beroemt.
Dat Keyser Ferdinand present,
Den derden van dien Naem bekent
Heeft selver in eygen persoon,
Gegeven hem dien Tytel schoon,
Van Prins Nassau waer om hy moet,
Als Vorst of Prince syn begroet.
Siet Prins om ghy dien Naem niet soght,
Heeft u de Deught dien 't huys gebrocht,
Want ghy te voren' my bekeef,
Ick uwen Naem als Vorst beschreef,
Wat men hier voor van't bouwen seght,
Moet u Vorst meed syn toe geleght.
Want doen ghy Vorst het Cleefsche Hoff,
Vertimm'ren deed tot uwen Loff.
Was 't inde winter sonderlingh,
Gaf dat te meer verwonderingh,
Aen jeder datmen sulck ghebouw,
Noch inde winter maecken souw,
End g' hebt dit Hoff soo schoon ghebracht,
Dat 't moet een wonder syn geacht.
Soo waer dat ghy ô Prince koemt,
| |
[Folio F4v]
| |
Een jeder van u Bouwen roemt,
Iae seggen dat gheen Architect,
In't Bouwen is soo heel perfect,
Te vinden inde werelt wijdt,
Als ghy ò Vorst van Nassau sijdt.
Waer om Fama noch boven al,
O Vorst u Loff uyt blasen sal.
Veel meer als daer oyt is gheschiet,
Van Romulus voor al die't siet.
Wat Loff moet ghy ô Vorst ontfaen,
Die vry veel meerder hebt ghedaen,
End die't daegh'lycks is geen pyn,
By 't Bouwen over al te syn.
Iae daer woest is en wilt het Landt,
Maeckt ghy het goedt door u verstandt,
Gelyck men by de Wilden sagh,
Daer ghy oock bouw de dagh aen dagh,
Doen ghy naer Nederlandt moest gaen,
Liet ghy daer schoon ghebouwen staen.
End hier in't Landt hebt ghy gemaeckt,
Dat jeder daer met vreught naer haeckt:
Waer om uyt Hollandt vele Lie'n,
Naer Vreughdenberge komen sien,
End noch uyt Landen groot en kleyn,
Die seggen 't is playsant en reyn.
Gelyck den Heere van Waermont,
Vyt Hollandt sich tot Cleve vont,
Om Vreughdenbergh t'aenschouwen strack,
Waer van hy grooten Loff uyt sprack,
End noch een Domheer die hier quam
| |
[Folio F5r]
| |
Van Munster, groot genuchte nam.
Het was den Heere van Brabeeck,
Die allen dingen wel bekeeck.
In het schoon Vredenburghs gebouw,
Sprack Loff seer groot u Vorst d' Nassouw:
Want seyd, hy had gereyst heel verdt,
Ital'jen meed maer daer en werdt,
Voor hem soo konstich noch soo schoon,
Ter werelt niet ghestelt ten toon,
Dat hy dit wel bekennen wouw,
Soo aerdigh viel hem dat ghebouw.
Dit seydt dien Dom-heer jae voorwaer,
O Prins d'Nassau met woorden daer.
Noch moet ick schrijven wonder voort,
Dat ick meen niet veel is ghehoort:
Den lesten dagh al van de Maerdt,
Pooten u Hovenier in d'aerdt.
Meloenen men op desen dagh,
April al uyt der aerden sagh.
'k meen de Meloenen quamen ras,
Om dat April den eersten was.
Want anders is 't niet veel gheschiet,
Men die soo ras uyt d'aerde siet.
Want men gemeenlyck is gewent,
Dat d'eene d'ander dan versent.
Soo meed is de uyt leggingh myn,
d' Meloenen doen versonden syn,
Hier uyt men kan bevinden wel,
't Op Vreughdenbergh ras wassen sel,
End dat het Vredenburghsche landt,
| |
[Folio F5v]
| |
Wel weerdigh is te syn beplant.
Dus segh ick hier met groote reen,
Dien Vorst en Prins syn t'samen een.
Om dien Vorst d'eerst was in syn tijdt,
Ghy meed d'eerst Prins van Nassau sijt.
Het Bouwen was al syn playsier,
Soo meed ghy Prins bouwt altijt hier,
Hoe men 't doorsoeckt of ondervindt,
Dien Vorst ghy Prins syt eens gesindt.
Dus men u beyde boven al,
By de Geleerde loven sal,
Om dat by uwe Vorsten beydt,
Is een Staet en genegentheyt:
| |
Noch staet hier dit te betrachten,
| |
[Folio F6r]
| |
Dit heb ick den Prins geschreven,
Doen den Prins tot Sonnenburgh,
Was en daer langh had ghebleven,
Waer om men met groote surgh,
Leefden inde Cleefsche Lande.
Daerom cleyn en groote Lie'n,
Bidt dien Vorst syn cloeck verstande,
weder haest tot Cleef doet sien.
Dit gemaeckt binnen Cleve den 1. April 1653. |
|