Deze Voorgaende Rijmen heb ick gemaeckt Op de doodt van den Keur-Prince, Ende vvaren de tvvede Rymen die ick tot myn Iaeren zynde oyt gemaeckt had.
De Rymen die de Doodt des Keur-Prins hier doen hooren,
Dat sijn de tweede die oyt quamen in mijn Ooren,
Dry dagen naer den doot des Keur-Prins dat's gewis,
Moest ick beschrijven dus, die groote Droeffenis.
Soo ick in 't lesen sat van myn Vaders Historien,
die hy gheschreven hadt, tot Vorsten Lof en Glorien,
'k daer toe gedwongen werdt, des Avonts de klock thien,
End' eer die twalef sloegh, cond men dees Rijmen sien.
dat gheschieden als doen, binnen de Stadt van Cleven
daer het de eerste was en tweede van myn leven,
die ick tot Vorsten Loff, had met de pen geset,
dus Leser bid ick hier maer op d'Nateur en let:
Want had Natura my soo sterck niet gaen drijven,
Ick hadde noyt geen Loff, van Vorsten derven schrijven,
Om ick my daghen noyt en hebbe ghestudeert,
End' maer alleen de spraeck van Nederlandt gheleert.
de schoon Latijnsche spraeck, die werdt my heel misgonnen,
Hier deur en heb ick noyt, geen ander leeren connen.
Want al myn vreughde was, het hooren in't Latijn,
Iae d'ander spraecken al, waren myn maer een pijn.
daerom soo ick Latijn wel hadde moghen leeren,
Had ick dees Rymen licht, met kunsten gaen vermeeren.
dit ong'luck my geviel, ick in myn cleynen tijdt,
Myn eygen Moeder door de doodt te vroegh wert quijdt.
Hier om ghy Leser waer ghy hier in fouten vindt,
deckt die met u verstandt, ghy Momus over windt:
Dit gemaeckt binnen Cleve Den 12. Novemb. 1653.
|
|