Den Cleefschen Pegasus

[fol. A8r]

Bedroefde Clachten, Over de onrijpe Doodt vanden Doorluchtigen Hoogh-gebooren Prince Henricvs Wilhelmvs Keur-Prins van Brandenburgh, overleden binnen Wesel, 1649. Den 21. October.

Een Vrage aende 3. Goddinnen, van't leven, Poëts-wijs af-gebeelt.

WEl Cloto, wel hoe dit,
Is dat ghy hier dus sit,
Geheel end' al verslaghen?

Cloto Antwoordt.

Mooght ghy my dat noch vragen?

Hoe Lachesis al mede,

Sit ghy hier dus t' onvrede?

Lachesis Antwoordt.

Hebt ghy niet vernomen,

Wat ons is overcomen?

[fol. A8v]

 

Maer Atropos seght mijn,

 

Waerom het doch mach zijn?

 

Wat quaet is u gheschiet?

 

Seght ghy my het verdriet?

 

 

 

Atropos Antwoordt.

Ons was een Prins gegeven,	Seer schoon en hooch verheven,
Waer om met groote vlijt,	Sy arbeyden altijt.
Maer d'Opperste der Goden,	Die heeft aen my geboden,
Ick soud' syn's levens draet,	Af-snijden met der daet.
Hy hadt hem uyt verkooren,	Om't schijnt hy was gebooren,
Op synen Hoogen dagh,	Als m' hem te vieren plagh.
Daerom heeft hem doen comen,	End' van hier wech genomen,
Om vroegh uyt dese pyn,	Eeuwich met hem te zyn.

Antwoordt op de Vrage.

Jae! soud het daerom sijn?	Ick wilt seer wel ghelooven,
Want eeuwich sonder pyn,	Gaet al dees vreugt te boven.

Aenspraeck tot Charon.

Wel Charon gy vaert heen,	Laet ons bedroeft staen kijken.
En meent dat nu niet een,	By u is te gelijcken,
Om dat gy brengt na't veldt,	In uwen cleynen boot,
Een die daer was getelt,	By die Keur-vorsten groot.
U Schuyt lagh haest ter neer,	Is nu soo hoogh verheven,
Of Alexander weer,	Quam in de werelt sweven.
't Is seecker en ghewis,	Dat in d'Eliser Veldt,
So hoogh, so Jongh, so Fris,	Noyt Vorst en is gestelt.

Mijt. Strijt. Lijt. Nijt:
Vrijheyt, Blyheyt:

Dit gemaeckt binnen Cleve den 23. Octob. 1649.