Roman van Heinric en Margriete van Limborch

Boek X

3	vergeit, A verliest. Verdam emendeert: verslit (Verdam VII kol. 1290).
4	luidt in A: Hi heeft soe versleten mi,
14	ontbr. in A.
25	solde, selde (?)
39	tot en met 41 ontbr. in A.
43	en 44 zijn in A samengevat in de regel: Enen wech vant hi dien hi reet,
	Fol. 117a, 117b. Uitg. V.d.B. 39-123.
68	voetstrap, voetscrap (?) Verg. XI 1286 (Verdam IX kol. 759).
74	m[a]ch, hs. mich.
92	rijden, A vinden.
93	was so vervlogen, A hadt soe bevloghen Na 93 heeft A: Ende ghedreven of het waren Grote zeebaren.
94-95	ontbr. in A.
	Fol. 117c, 117d. Uitg. V.d.B. 124-204.
146	voegt, A vaect,
164	siele, A segie.
165	Dar-ynne, A Die met.
169	Vgl. 743.
189	dubbel, A dobbeletten.
204	siele, A sitten.
206	sitzen, A sitten.
	Fol. 118a, 118b. Uitg. V.d.B. 205-285.
229	hüve, hs. huue, op de beide u's 2 puntjes, die hier op een e lijken.
232	Na 232 heeft A: Wat helpt dat ict al vermane?
235	Geparijert, A Ghepallert.
247	gepariert, A ghepalleert.
254	ginck, A sach.
268	luidt in A: Sere dunne ende lanc,
270	verbernen, Verdam emendeert verbornen (Verdam VIII kol. 1534).
271	durch-weys, durch-woys (?) Staat er het eerste, dan kan het de vertaling zijn van dore-wit = zeer wit. A heeft op deze plaats gewoest,
285	Want, A Maer.
	Fol. 118c, 118d. Uitg. V.d.B. 286-368.
291-292	luiden in A: Dat die jonfrouwe van der sale Met hem quam ten suden inde wale,
292	Na 292 heeft A: Vort leiden in die sale al dore;
294	sa[t], hs. sal.
297	he, A hem.

[p. 31]

330	Na 330 heeft A: Dat goeden lieden wel [es] bequame;
331	m[i]ch, hs. much.
334	Vorte, A Vreese.
337	en groesen love, lone (?), A te groten lone,
346	luidt in A: Ende mine stucken anders handelen.’
357	die, A .III.
	Fol. 119a, 119b. Uitg. V.d.B. 369-452.
391-392	ontbr. in A.
401	Na 401 heeft A: Ene quinteyne hi rechten dede, Daer hi op reet, gheloeves mi,
423	tzü-ginck, bet. geheel versleten was, gaten had. Vgl. 844, 689 (ver-geit, waar A te-gheet heeft), XI 905, 1023, 1025, XII 602.
428	Die, A Ende.
	Fol. 119c, 119d. Uitg. V.d.B. 453-532.
455	Gerechticheit, A Ghiericheit. Vgl. 505.
460	luidt in A: Ghelu ende welna sonder cleet;
492	Haefken, A Havicke.
501-502	Vgl. VIII 412, 413.
502	A heeft na Dan, datten.
503-504	ontbr. in A.
512	A heeft geen ontkenning.
	Fol. 120a, 120b. Uitg. V.d.B. 533-614.
549	wijven, hs. wijuen, op de u 2 puntjes.
591	Na 591 heeft A: Ende met hem ghinc alle weghe
593	stont, A slouch.
595	Conerde, A conreide, bet. verzorgde.
611	luidt in A: Mettien heefti hem ghedaen
618	tot en met 625 ontbr. in A.
	Fol. 120c, 120d. Uitg. V.d.B. 615-692.
621	is, d.i. des.
644	In, A Ane.
664	Die tzwigen, A Deser segen, bet. zetel, stoel. Vgl. 164, 174, 204, 206, 764, waar A respectievelijk segie, setel, sitten, sitten, segie heeft.
676	Voert, A Vrese.
686	Ver-sonnenheit, A Vorsienicheit;
702	Versonheit, A Vorsienicheit.
703	in die geläte, A in dat gesate Vgl. 699.
	Fol. 121a, 121b. Uitg. V.d.B. 693-766.
713	ave, hs. aue, op de u 2 puntjes.
726	vür, A van.
740	tot en met 745 ontbr. in A.
756	Vorsinnicheit, A Vorsienicheit.
768	Vgl. I 567.
772	mij[nn]en, hs. mijmen.
776-777	ontbr. in A.
778	Endie hie, A Een huus.
780-781	ontbr. in A.
	Fol. 121c, 121d. Uitg. V.d.B. 767-831.
791	Vgl. Spreuken XIX, 2.
799	[l]eren, hs. heren.
818	tot en met 823 ontbr. in A.
823	claffingen, Mnl. claffe, bet. klapper, babbelaar, kwaadspreker. Vgl. Verdam III kol. 1465 en 1481.
832	tot en met 835 ontbr. in A.
838	Romeinen. Omdat in het hs. de punt staat op het tweede pootje van de eerste n, leest men daar Romenien. A heeft Romeine.
840	tot en met 847 ontbr. in A.
844	tzü-goen, bet. ten onder gaan.
848	luidt in A: Onthout die waerheit van mi,
850-851	in A in omgek. volgorde.
853	lesen, d.i. bestuderen, nagaan.
865	luidt in A: Ter droever tiit van armoede.
866	tot en met 871 ontbr. in A.
	Fol. 122a, 122b. Uitg. V.d.B. 832-853.
875	sijn guet, A hi moet
876	sijnre unmoeten, A met onmate
878	sloen, hs. sloein.
880	tot en met 914 ontbr. in A.
925	tot en met 952 ontbr. in A.
	Fol. 122c, 122d. Uitg. V.d.B. 854-934.
962	datz woir, A int jaer

[p. 32]

963	tzü Jerre, A tere.
969	steynt, stoynt (?)
973	vertzelt, A herset.
974	verboeren, verbaeren (?)
1001	schoinheit, A stoutheit.
1002	Sich, A Ende die hem.
1013	tot en met 1016 ontbr. in A.
1021	Na 1021 heeft A: Liet hi siin hoet liggen neder
1022-1023	luidt in A: Ende ontsliep tote het was dach. Doe hine scone verbaren sach
	Fol. 123a, 123b. Uitg. V.d.B. 935-1017.
1053	hoer kan hoelen, A hare tale
1054	macht, A hi mach.
1066	luidt in A: Voer hi, maer hi sach omme,
1067	tomme, bet. heuvel (?) Vgl. 88.
	Fol. 123c, 123d. Uitg. V.d.B. 1018-1098.
1128	Haven, hs. Hauen, op de u 2 puntjes.
1137	Na 1137 heeft A: Ende woesten menege dine.
1160	hoer, A mi.
1169	nä, A dore.
1174	Na 1174 zijn in het hs. de verzen 1167 en 1168 herhaald, maar in rood en zwart doorgeh.
1195	Ave-sluich, hs. Aue, op de u 2 puntjes.
	Fol. 124a, 124b. Uitg. V.d.B. 1099-1180.
1267	m[i]y. Er heeft mir gestaan. Van de r is een y gemaakt en de i is niet geëxp.
1269	tzu vochte, A toe dochte
1278	Na 1278 heeft A: Hi seide: ‘here dat lonu god;
	Fol. 124c, 124d. Uitg. V.d.B. 1181-1262.
1302	ind ich mir, A ic ende ghi,
1346-1347	ontbr. in A.
	Fol. 125a, 125b. Uitg. V.d.B. 1263-1343.
1394	[d]ade, hs. sade.
1443	meir, A mare;
	Fol. 125c, 125d. Uitg. V.d.B. 1344-XI 37.
1480	M, hs. boven de M, die het midden houdt tussen een hoofdletter en een kleine letter, staat een kleine o.
1481	ontbr. in A.
1483	ontbr. in A.
1493	mych. Oorspronkelijk stond er much, met een punt boven de u. De u is in een y veranderd.