Roman van Heinric en Margriete van Limborch

[p. 3]

Boek I

	Fol. 1a, 1b. Uitgave Van den Bergh vs. 1-78.
1-2	Vgl. de rijmwoorden I 296, 297; 829, 830; 1650, 1651; 1868, 1869; 2006, 2007; II 940, 941; III 625, 626; IV 24, 25; 490, 491; V 464, 465; VI 602, 603; 1229, 1230; 1718, 1719; VII 70, 71; 352, 353; 804, 805; 1149, 1150; VIII 1224, 1225; IX 946, 947; X 995, 996; XII 737, 738; 1130, 1131.
10	Hs. na ertrich, secunda manus, zwaer.
10-11	Psalm 24 (23), vs. 1, eerste stuk.
16	Het eerste woord ontbreekt in het hs., omdat daar een gat in het papier is. De woorden So en, die men op de reproductie ziet, bevinden zich op fol. 2a. Ze zijn de beginwoorden van vs. 174.
27	De s van des is naderhand toegevoegd en door een verticaal streepje gescheiden van tzwyvelt.
48	tzu is doorgehaald of door een inktvlek onduidelijk geworden. De r van voeren is < v.
52	Het tweede pootje van de ij en de slot-n van het woord juncker-kijn, die op de reproductie niet zichtbaar zijn, kwamen voor de dag na verwijdering van het opgeplakte papier.
57	gut mylde un wlge. Dit vs. staat in margine naast vs. 55 en is, mede vanwege de restauratie, haast niet te lezen. De verwijzingstekens staan na vs. 55 en tussen vs. 56 en 57. V.d.B. (blz. 3) leest: gut mijlde unde wlgestalt. Het corresp. vs. in A luidt: Scamel ende niet te bout,
58	Hs. alit < aut.
63	süverlich, hs. suuerlich, op beide u's 2 puntjes.
67	sijen, de e is boven toegev.
	Fol. 1C, 1d. Uitg. V.d.B. 79-167.
84	dat dede hije sijnre gesellschafft sagen, in marg. naast vs. 83 en 85.
84-85	luiden in A: Alse dat sine jagheren saghen, Ghereiden si hem [ter vaert];
85	zer, de z heeft een afwijkende vorm en is door een andere letter heen geschreven.
87	Na 87 heeft A: ‘Here hier vore, wi hopen
88-89-90	luiden in A: Dat wiere seien ane varen.’ ‘Soe woudic dat waren Alle beide mine kindre hier,
93	mit-deme, deme < deyne (?). De staart van de y is geëxpungeerd, de tweede poot van de n doorgeh. Tussen 93 en 94 staat, doorgek. maar nog duidelijk leesbaar: Eynen knechte hiesche he mit-dyeme, de y is geëxp.
96	hiet, t in rasuur door een andere hand. Er heeft gestaan hiesch of hiesche. Zie aant. 558.
107	Na 107 heeft A: Die kindre volgeden sere mede, Die herten vloen na haren zede
123	Hs. na ungehüre, sec. man., und ffeire.
127	luidt in A: Ende gheonnet mi dat ic verhoget
128	Hs. na kortlich, sec. man., und gerynge.
132	ich foecht die nacht wylle mijch umfaene. Dit vs. staat in marg. naast 131 en 133. V.d.B. (blz. 5) leest: forcht, wat er niet staat.
132	luidt in A: Entie nacht comt mi ane.’
136	Na 136 heeft A: Soe langhe reet si dat haer paert Niet vorder en conste comen, Doe moeste hare triden siin ...... [benomen], Ende beete neder van den perde Ende ghinc sitten op die erde; Ontfarmelec claghesi haer zeer Ende haer vernoy, dies si meer Hadde dan si vermochte wel; daarna volgt 139 uit B. De verzen 137 en 138 ontbr. in A.
137	mit sere droefen sijne, in marg. naast 136. V.d.B. (blz. 5) leest: synne, wat er niet staat.
143	hohe < hoge. De g is nog duidelijk zichtbaar.
	Fol. 2a, 2b. Uitg. V.d.B. 168-243.
162	Hs. naecht < naet.
179	dat hoüt, A thoeft.
180	my < mi of mich.
184	walde, de a < een andere letter. Vermoedelijk heeft er woude gestaan, en is de 1 in ras. geschreven. Sporen van de vroegere letter zijn nog zichtbaar.

[p. 4]

185	Hs. solide < soude. De beide pootjes van de u zijn verlengd tot een I, door een andere hand.
207	Het corresp. vs. in A (V.d.B. 216) begint met Peinster: Verdam, Ts. VIII blz. 167, emendeert: peinsde.
228	Syns rouwen, doorgestreept in het hs. Sec. man. vergat sijns rouwen. Het corresp. vs. in A (V.d.B. 237) luidt: Die goede man vergat sinen rouwe.
	Fol. 2c, 2d. Uitg. V.d.B. 244-321.
260	orveirt, erveirt (?) V.d.B. (blz. 9) leest: onweirt, wat er niet staat.
266	neyste. De copiïst begon het woord met een m en gebruikte het laatste pootje als onderstuk van een e.
268	quaympt, a < o of e.
274	swoir. Oorspronkelijk stond er swor.
278	groet. De t is in ras. geschreven. Oorspronkelijk stond er ss, beide lang.
291	u. Oorspronkelijk uch.
295	nam. Achter de m zijn letters uitgeradeerd, waarschijnlijk pt.
297	me, hs. mere, sec. man. -re.
	Fol. 3a, 3b. Uitg. V.d.B. 322-394.
317	Dae[r], hs. Daet.
318	vernamen, a < o.
319	qwamen, w < u (?), a < o.
334	gude, de e lijkt op een t, maar het voetje is dat van een e; souden, hs. sollden < souden. De beide pootjes van de u zijn verlengd tot een 1, door een andere hand. (Vgl. vs. 185)
335	waude, hs. wallde < waude, op dezelfde manier als in vs. 334. (Vgl. vs. 184)
337	neken is in het hs. geëxp. en doorgek. De corr. schreef er genachen achter.
337	tot en met 343 luiden in A: Doe saghen sut daer binnen clare blaken, Doen hadden si groten ghere Te wetene wat dat were, Ende wat dat mochte wesen, Ende ghingen in; mettesen Hebben si vernomen dat stallicht waren Ende daer stoet bi ene bare,
342	schelcke, bet. schragen.
347	me, hs. meir, sec. man. -ir.
360	gewyst, verg. 427 gewyse.
373	wyeren, y < o.
382	nyman, wellicht een verschrijving voor nymen, dat eenmaal voorkomt, B.I. 2368, in de bet. nemen en hier zin heeft. Achter hon toegev. gare, sec. man.
	Fol. 3c, 3d. Uitg. V.d.B. 395-468.
393	ontbreekt in A.
414	Got, tussen wir en van bovengeschreven.
430	vernamen, een duidelijke o vormt met de rest van een letter, die uitger. werd, een a.
431	quamen, a < o.
434	In het hs. is de volgorde der laatste woorden: her ind dar, maar boven dar staat heel klein een a, boven ind een b en boven her een c. Na süeken en na ind staan verwijzingstekens. Vgl. 110, 1199, waar de woorden in hun gewone volgorde staan.
439	weenden, de eerste e maakt de indruk van een o, omdat het bovenste deel der letter te ver is doorgetrokken.
	Fol. 4a, 4b. Uitg. V.d.B. 469-537.
472	wane, a < een andere letter.
498-499	De assonerende rijmwoorden in A zijn. varen, raven. V.d.B. I, 507, 508.
506	Hs. dar tzu meir, maar vóór meir en ná inde staan verwijzingstekens.
507	vroe, achter vr zijn letters uitger. oe staat in ras. en daarachter zijn nog duidelijke sporen van letters. ch is nog te zien en onder de e de rest van een staartletter. Vermoedelijk heeft er vruych gestaan, welk woord, in de bet. mane, o.a. voorkomt I 436, 1220, IX 562. vroe komt nog eenmaal voor (I 1696), maar in de bet. laetus.
513	docht, o < a.
520	vrouwe, e is naderhand toegev. en door een verticaal streepje gescheiden van dat.
527	geneyckt is doorgek. Door een andere hand is toegev. genaycht.
	Fol. 4c, 4d. Uitg. V.d.B. 538-608.
532-533	De slotwoorden hon, ben zijn door de corrector veranderd in: hyn, byn, door een y door de o en de e te schrijven. Het woord hyn komt slechts hier voor in I en hon minstens 20 maal:

[p. 5]

	de vorm byn eveneens slechts hier en ben minstens 44 keer.
537	dern, de e maakt de indruk van een o, net als de e van de laatste lettergreep van het voorafgaande groesen. Het woord deren, in de bet. tristitia komt niet in I voor, wel IX 728. (Zie ook V.d.B. II, blz. 125, r. 19 v.o.) Ook het Parijse fragment (All. 118. fol. 22 ar v. 17) geeft op dezelfde plaats deze vorm. (Zie ook Ts. III, 1883, blz. 53, r. 31)
541-542	haven, de gewone vorm voor hebben, betekent hier: bewijzen. Vgl. habere alicui honorem.
546	usser-maeten, achter dit woord is toegev. seir. De s maakt de indruk van een f, maar het verbindingsstreepje is er niet. feir komt niet voor in I en seir minstens 8 maal.
556	hueff, boven de u is heel klein een e toegev. met veel blekere inkt. Dit woord komt in I slechts hier voor.
558	hiet, t in ras. door een andere hand. Er heeft gestaan hiesch of hiesche. De sporen van lange s en h zijn nog zichtbaar. Net als in 96 is ook in 612 dezelfde verandering, om wille van het rijm, aan-gebracht. Voor hiesch zie: I 93, 486, 488, 2488, 2551; II 12, 931; VIII 195; IX 269, 651, 1039; voor hiesche zie: I 75, 1020, 1704; voor hieschen zie: I 609. De volgende vormen komen o.a. voor: heysch I 559, 971; heist IX 202; hiessen IX 932; heyschende IX 457; geheissen IX 986. Vgl. Van Ginneken a, blz. 130, § 199, Opm. b. De citaten aldaar zijn - mea culpa - verkeerd. I 75 luidt: Magrijete hiesche sij; I 559: ich heysch Magrijete.
574	Na 574 heeft A: Hebdi gheluc, ghi huwet noch wale,
577	me, hs. meyr, sec. man. -yr.
593	my < mich.
	Fol. 5a, 5b. Uitg. V.d.B. 609-679.
612	hiet < hiesch
642	leydt, leyde (?)
642-643	luiden in A: ‘Het es een man die in miin leet Mi heeft gestaen in staden,
652	man < mit.
	Fol. 5c, 5d. Uitg. V.d.B. 680-754.
670	war < een ander woord. (woe?, wie?)
674	quader < quoder.
677	Hs. wallt < waut.
678	Hs. fallt < faut.
680	werstain, de eerste helft v.
690	wacht, de t is toegev.
723	over, hs. ouer, op de u 2 puntjes.
724	drover, hs. drouer, op de u 2 puntjes.
727	verseilt, A gheseilt.
	Fol. 6a, 6b. Uitg. V.d.B. 755-825.
746	bout, boven de u staat een letter of een teken, dat niet meer te lezen is.
753	u. < uch, ch is uitger.
759-760	ontbr. in A.
766	is, bovengeschr.
780	nyet, n bovengeschr. boven een reeds verbeterde n.
781	Achter nae is hoem doorgeh. In het hs. volgt dan eme, geschr. door een andere hand.
791	wert < wart.
794	bevede, hs. beuede, op de u 2 puntjes.
796	swoer, e bovengeschr.; doer, r toegev. sec. man.
803	wart < wert.
804	vuer, boven de u een e toegev.
810	ware < were, ten overvloede nog een a bovengeschr.
811	vernomen, doorgeh. In het hs. volgt dan sagen, geschreven door een andere hand.
	Fol. 6c, 6d. Uitg. V.d.B. 826-899.
819	gemaeke, hs. gemacke.
820	saeke, hs. sacke.
829	me, hs. mere, -re toegev. sec. man.
837	Na smet in het hs. koijnijgijnne, toegev. sec. man.
837	luidt in A: Sonder smette ende sonder geluut
838	ynne, A wt.
841	Hs. follt < faut.
842	Hs. gollt < gout.
846	mij < mich.
857	kaümentschaff, koümentschaff (?)
869	als balde als sij it vernamen, in mang., sec. man.
870	Achter scheffen staat een punt.
874	dat sij nij . . schoijnre wess . . mochte, in marlt., sec. man. De laatste letters van nijet (?) en wessen (?) zijn door het inbinden onzichtbaar.

[p. 6]

	Fol. 7a, 7h. Uitg. V.d.B. 900-971.
897	grave < greve.
898	schoinheitz zou ook gelezen kunnen worden: schoütheitz.
910	Na 910 heeft A: Nu leidese die cnape toten grave,
917	uyt, hs. vyt.
927	Er stond eerst verlaeden; -laeden is doorgeh. en -loeren toegev.
929	Na he is jemerlich toegev. sec. man.
932	Hs. wallde < waude.
933	Hs. behallde < behuede.
945	bynnen, A bliven.
955	Hs. sado doorgeh., seijde toegev.- sec. man.
957	saegt, e bovengeschr.
	Fol. 7c, 7d. Uitg. V.d.B. 972-1044.
968	ware < were.
980	Hs. onthouden < onthouden.
981	Hs. gewallden < gewauden.
988	kynden < kanden.
1014	Hs. lymburcch.
1020	Echites, voluit en met hoofdletter.
1022	wael bovengeschr.; varende < warende; na 1022 heeft A: Hi ane sach die scone fine
1035	grevenne, [dede], A grafenede.
	Fol. 8a, 8b. Uitg. VAB. 1045-1120.
1037	Echites, als in 1020.
1038	bongert < bongart.
1055	Den schonen, A Den coenen. Audentes Deus ipse juvat. Ovidius, Metamorphoses X, 586.
1071	gave < geve.
1111	Na en is mynde bovengeschr. sec. man.
	Fol. 8c, 8d. Uitg. V.d.B. 1121-1203.
1115	Gode toegev. na dien, verwijzingsteken na By.
1128	I[ch], hs. In.
1131	druppen, op de u een e bovengeschr.
1133	sade der jonchere dort al ain stoet, doorgeh. met verwijzingsteken achter Jonffrouwe en aan het begin van de volgende regel. Daar staat wat nu in vs. 1133 afgedrukt is na Jonffrouwe. Tussen jonchere en dor is ind doorgeh. (Zie Ts. VIII, 1888, blz. 178) Het corresponderende gedeelte in A luidt: ‘Jonfrouwe, seide die jonchere, Radi dit?’ ‘Sem mine ere Jonchere, dits miin beste raet.’ ‘Jonfrouwe, dore god daer al an staet, Sprac die jonchere, ende dore u doghet Daarna volgt 1134 van B.
1138	beyd doit und leven, in marg., sec. man.
1143	mi < mich.
1173	neme, bet. schaken.
1182	verwort, in het hs. veranderd in: verworcht, sec. man. Verworcht is volt. deelw. v. verwerken, bet. iemand van zich afkerig maken of tegen zich innemen.
1186	Nu, boven de u een e.
	Fol. 9a, 9h. Uitg. V.d.B. 1204-1280.
1192	wart < wert.
1200	Schickede, -de bovengeschr.; neven, hs. neuen, op de u 2 puntjes.
1204	Na 1204 heeft A: Erre sere wert die gravinne, Ende seide met enen woesten sinne:
1213	luidt in A: Mi hadde siender geweest te scine Bet. Het zou beter met mij gestaan hebben, ik zou een beter lot hebben gehad. (Verdam VII kol. 1085, Verdam IX kol. 2838)
1215	Hs. wallden < wanden.
1221	vrundynne < vrund.
1223-1224	ontbr. in A.
1240	luidt in A: Maer hovessceliic ontcommert u van heure.’
1242	scherpe < een ander woord. (schertz?) Vgl. 1793; -ne toegev.
1243	e < een ander woord (ere?)
1255	dich, A die.
	Fol. 9c, 9d. Uitg. V.d.B. 1281-1355.,
1272	u < uch.
1284	Na dar is wyr bovengeschr. door een andere hand.
1297	ginck, toegev. boven hoer; verwijzingsteken na Ich.
1301	untwildert, A onwillicht (lees: onwillich, Verdam V kol. 1591).

[p. 7]

1312	luidt in A: Die maghet die daer stont omtrint,
1319	tot en met 1322 ontbr. in A.
1327	verliest, verlies(?)
	Fol. 10a, 10b. Uitg. V.d.B. 1356-1431.
1361	ge[n]enden, hs. gemenden, Vgl. II 315.
1369	verberren < verbernen (?)
1374	here, boven toegev.
1384	u < uch.
1385	eme, boven toegev.; hs. sollde < soude.
1386	hs. unthollden < unthouden.
1406	Na lude is kijnde toegev, sec. man.
1412	Ermenien, hs. hoofdl.
	Fol. 10c, 10d. Uitg. V.d.B. 1432-1508.
1438	he, A diene.
1444	ich, boven toegev.
1448	Na 1448 heeft A: Ende latet u oec lief siin.’ Doe antwerde die vrouwe fiin:
1452	Echites, voluit en met hoofdl.
1456	Noe, Nae (?)
1469	bestäet, veranderd in bestijet, sec. man.
1471	Na verdriet toegev. an doene, sec. man.
1472	ind, boven toegev.
1477	luidt in A: Een lief dat mi bliven doet,
1486	Hs. sollde < soude.
1495	Ermenien, hs. hoofdl.
	Fol. 11a, 11b. Uitg. V.d.B. 1509-1582.
1505	Na ir, mich doorgeh. sij boven toegev.
1507	dü < düen.
1508	yr, bet. er.
1511	D[e]r, hs. Dar.
1513	luidt in A: Ghelovediit dus moeder mijn,
1528	luidt in A: Ende gadi mi des oec te boven,
1539	grave < greve.
1540	aif < een ander woord (ave?)
1545	luidt in A: Ende ie u lettel dogeden ghetrouwe.’
1561	Echites, voluit en met hoofdl.
	Fol. 11c, 11d. Uitg. V.d.B. 1583-1652.
1573	Echites, als in 1561.
1578	müder, r toegev.
1608	tzu beschertzen, A te bestierne. Bet. iemand een verkeerde weg wijzen, hem van het spoor afbrengen, misleiden, bedriegen.
1617	Echites, voluit en met hoofdl.
1626	y < yr.
1642	Na 1642 heeft A: Dat ghi mi of u vader gave, Want arm man nes gheen grave, Dan volgen in A 1712, 1713 uit B. en daarna heeft A: Doe ghinc Echites eer iet lanc Daer hi sinen gheselle vant, Ende seidem om welke zake Hi ware sere tonghemake, Dat hi ducht dat men der jonfrouwe Doen sal groten rouwe, Hi bidt hem om al verdienen Dat hiit hem late weten alsoe sniemen. Die cnape ghelovet hem daer, Dat seggic u al over waer. Daarna volgt 1714 uit B.
1643-1711	ontbr. in A.
	Fol. 12a, 12b. Uitg. V.d.B. 1667-1677.
1668-1703-1706	Echites, voluit en met hoofdl.
1712	Vgl. 2506. Het schijnt dat op beide plaatsen de uitdrukking gelijkstaat met ‘bi der trouwen die ic sculdich ben’ (Verdam VIII kol. 735).
	Fol. 12c, 12d. Uitg. V.d.B. 1678-1751.
1725	luidt in A: Ende daer si niet en hevet inne, bet. waaraan zij geen schuld heeft.
1734	Achter dae is iets uitger.
1738-1743	ontbr. in A.
1749	De f van bleyf is toegev.
1767-1768	luiden in A: Doet sut oec, soe moet sut sciere Weder besuren in dat wout,
1769	mennifaut toegev.
1776	Verdam stelt voor te lezen mi i.p.v. uch (Verdam III kol. 99).
1777-1778	luiden in A:

[p. 8]

	Doedise herren ofte delven, In roeke in trouwen wat ghi doet,
1785	[sij], hs. he.
1787	tot en met 1789 ontbr. gedeeltelijk in A.
	Fol. 13a, 13b. Uitg. V.d.B. 1752-1827.
1803	Koempt, t boven toegev.
1820	hoem toegev. boven vader, verwijzingsteken na dat.
1836	nü, hs. my < nü.
1851	Het tweede dat boven toegev.
1864	scherpe < schertz (?). Vgl. 1242, 1793.
1869	mere, -re toegev. sec. man (?)
1874	Na dorsten, das toegev. sec. man.
	Fol. 13c, 13d. Uitg. V.d.B. 1828-1903.
1875	Na tzornich, was toegev. sec. man.
1875	tot en met 1881 ontbr. gedeeltelijk in A.
1881	hij < he.
1902	ain-tzijen, -en in ras. sec. man.
1904	luidt in A: Dat ghiit weder mocht verjagen
1904	vertoegen, de t heeft niet de gewone vorm.
1915	[v]olmachticheiden, hs. wolmachticheiden.
1916	Hs. endtz < ende, sec. man.
1931	luidt in A: Sien bitter seer ende groeten rouwe’, Verdam (Ts VIII, 1888, blz. 183) geeft de bedoeling van vs. 1928 t.e.m. 1931 aldus weer: ‘Wees nu blijde, Maria! weldra zullen de dagen komen, waarin uwe blijdschap in rouw zal verkeren.’ Vgl. Lukas II, 34, 35. Syen = zien, betteren = bitteren, bitter worden.
1939	Verdam wil voor Dit ungeval lezen: Dat ongeval, d.i. het ongeluk. (Ts. VIII, 1888, blz. 183) is ain mich gelesen, d.i. is over mij gekomen.
1949	und was mijt groes .. ruwen befaen, in marg., sec. man. De laatste letters van groesen zijn door het inbinden onzichtbaar.
	Fol. 14a, 14b. Uitg. V.d.B. 1904-1976.
1952	Wijls mijnre nyt vergessen hije, sec. man. De W is niet gerubriceerd.
1953	nye doorgeh. Daarachter ich nye toegev. sec. man.
962	Weynde, A Wenende.
1971	Na verdriet toegev. und hass, sec. man.
1975	byenen, A bienen, d.i. de verleden tijd van bannen.
1978	elmese, elmose (?)
1991	stijet < staet (?)
2007	nummerme, toegev. -re, sec. man.
	Fol. 14c, 14d. Uitg. V.d.B. 1977-2047.
2038	Hs. ollden < aüd (?)
2059-2060	luiden in A: Van uwen heylegen lichame, Daer wi bi gecregen dat wi te voren
2062	verlingen, A verdinghen, bet. vrijpleiten.
2074	gerechten, A gherecten.
2078	Na 2078 heeft A: Dat dede uwe grote ontfarmicheit,
2095	grave < greve.
	Fol. 15a, 15b. Uitg. V.d.B. 2048-2121.
2126	Na 2126 heeft A: Dore dere van allen wiven,
2149	begenen = begegenen. Vgl. II 259.
2167	geluyt, A gloet.
	Fol. 15c, 15d. Uitg. V.d.B. 2122-2191.
2235	Da[n], hs. Dat.
	Fol. 16a, 16b. Uitg. V.d.B. 2192-2261.
2309	teve, hs. teue, op de u 2 puntjes.
	Fol. 16c, 16d. Uitg. V.d.B. 2262-2329.
2317	ist, A craectet.
2320	Na 2320 heeft A: Si daden ane diere ghewaden,
2345	se[nn]e, hs. seme.
2346	lucht (hecht?) hon, A lieget in;
	Fol. 17a, 17b. Uitg. V.d.B. 2330-2402.
2426	w[ort], de laatste letters niet te lezen door het inbinden.
	Fol. 17c, 17d. Uitg. V.d.B. 2403-2479.
2460	holps yet verdient, bet. zou het mij baten als ik mij aanspraken verwierf
2474	ungemacke, ungemaeke (?)
2476	begint in A met: Ende hi
2477	da[r], hs. dat.

[p. 9]

	Fol. 18a, 18b. Uitg. V.d.B. 2480-2556.
2545-2546	ontbr. in A.
2547-2553	Collen, hs. hoofd].
2558	Collen, hs. kleine I.
2567-2568	ontbr. in A.
2568	untb ... en, gat in het papier.
2573	Collen, hs. kleine I.
2586-2587	luiden in A: Omdat si vernamen ghene niemare Dant pert daer die maget op reet,
2600	Da[r], hs. Dat.
2602	tz ... ue of u is afgesneden.
	Fol. 18c, 18d. Uitg. V.d.B. 2557-2631.
2614	beswyrt = besuert (?)
2616	Na 2616 heeft A: Ende te ghevene te verstane,
2617-2618	luiden in A: Waer si voer ende waer icker ane Quam, sal ic u laten hoeren,
2642	ey[s]nesse, hs. eynesse, bet. gevaar, vrees; eig. ijselijkheid, verschrikkelijkheid. Vgl. I 1683.
2650	haven, hs. hauen, op de u 2 puntjes.
2660	ontbr. in A.
2661-2662	zijn in A samengevat in één vers: Tetene vonden wi goet gerede,
	Fol. 19a, 19b. Uitg. V.d.B. 2632-2707.
2685	In A is de volgorde: 2687, 2686, 2685.
2707	Achter blide heeft A: liede.
2725-2726	luiden in A: Ende miins beiden, want coever En hadde si niet wel te gane; coever, bet. kracht, macht, vermogen, middelen om iets te doen.
	Fol. 19c, 19d. Uitg. V.d.B. 2708-II 30.