Zwervers verzen

[p. 34]

XX.
De Appelboom.

De avond kraakt zijn harde knoken

- Hij heeft een prachtig stille droom -

Het koude purper hangt zijn strooken

Achter mijn appelboom.

Het duister zit al in zijn knoesten

- Wat staat hij taai, wat doet hij vroom! -

De winter zal je hart verwoesten

Mijn dappre appelboom.

Diep in mijn hart voel ik de winter

- O dat de donkre winter koom'! -

Ik sta zoo vast en flink als ginter

Mijn zwarte appelboom.

'02.