Zwervers verzen

[p. 29]

XVI.
Wakker.

De haat gaat door mijn drukke hart -

Daar wordt weer wat verrekend!

Daar wordt weer ellek woord apart

In 't donker opgeteekend!

De haat holt door mijn groote hart -

Mijn hersens houdt hij wakker,

Hij zwaait een dikke zwarte gard

Voor menig kwade rakker!

Oproerig hart doe niet zoo pijn!

Hoe kom je zoo bezeten - -

Toe! morgen in de zonneschijn

Ben je alles weer vergeten!