Eerste oogst

[p. 34]

XXX.
Kindje.

(Voor Lizelotte.)

Kindje! dat zacht met je vlasblonde popje

Speelt, je rein stemmetje kan nog niet schreien,

't Lacht nu en zingt in moederlijk verblijen

Teederlijk voor popje een liedje, - je kopje

Wiegt als een bloemetje, dat bij het glijen

's Avonds van de' avondwind, 't zijige kopje
Deint, en vleiende van de zon nog 'n dropje

Krijgt van haar wijn, om welig te gedijen.

Kindje! nu wiegt het leven je in zijn

Breede armen, als een popje zoo zacht, je

Oogen zijn bloemen, - het daglicht dat lacht je

Moederlijk toe, - het sterke leven wacht je, - -

Mocht eenmaal, - o! kindje moge altijd mijn
Liefde als 'n krans muziek om je hoofdje zijn!