Eenzame liedjes(1906)–C.S. Adama van Scheltema– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 28] [p. 28] XIX. Kind en mensch. Als zij mij weer bezeeren En menschen doen mij pijn, Dan wil ik soms nog leeren Om zooals zij te zijn. Maar ach hoe zou 'k vergeten Mijn kleine-kinder-pijn, Als zij, die menschen heeten, Toch eig'lijk kindren zijn. Dat doet in al dit leven Het meeste en diepste pijn: - Waar menschen kindren bleven, Als kind een mensch te zijn! Vorige Volgende