Eenzame liedjes

[p. 27]

XVIII.
Ach waar ik ga - -

Ach waar ik ga en wat ik leve,

En wat ik schrei en wat ik lijd -

Ik ben datzelfde kind gebleven

Van vroeger tijd!

Ach ik ken ál diezelfde zonden,

Ach ik lijd ál diezelfde smart -

Diezelfde ‘andre kindren’ wonden

Mijn kinderhart!

Ach 'k kom die tijd niet meer te boven,

Hoe ik ook doe en wat ik wensch -

Ik moet toch altijd weer gelooven

In een ‘groot mensch’!

Ach 'k ben niet voor ‘groot mensch’ geboren,

Ik leef en lijd als in die jeugd -

Ik heb maar één lief ding verloren - -

Die kindervreugd!

O! laat mij dan nog 't leven wanen

Zoo mooi als 'k toen het leven zag -

En laat mij met die kindertranen

Dien kinderlach!