Gedichten. Deel 1. Teksten

[1013] 0.00^(aant.)

Het groot horloge is al in de straat.
Rechtstandig op een auto aangebracht,
schuift het vooruit en vult de hele schacht;
convexe cijfers op zijn bol gelaat.

De afgod lacht. Uurwerken leven zacht
in vestzakken, aan polsen en gewaad;
aan gevels, tegen torens, in de maat
met deze vader die ze onderbracht.

Hij drukt de menigte voorzichtig plat,
bang als hij is zijn kinderen te kneuzen.
De mensen moeten in het schema passen.

Mogen zij ook op snipperdagen vlassen
om in andermans woning rond te neuzen:
op alle uren rijdt hij door de stad.