Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 510]

[1005] Oreade^(aant.)

Een oreade, bergen, die ik ken,
bevindt zich in uw binnenste van goud.
Gisteren reed ik in het Zwarte Woud
met voorgevoelens door de nevelen.

Dan opende zich Zwitserland, lag oud
een zilverveld over uw kegelen
de ongenaakbaarheid te zegelen
van wie ge voor mij opgesloten houdt.

De weg verdwijnt achter een kartelrand
en stippelt nog aan uw benedenkant.
Langs onder moet ik wezen: via holen
voorvaderbeenderen, schatten gestolen,
de draak verslaan met harde hyperbolen,
en trappen op tot bij uw zwaartepunt;
indien de elfenkoning het vergunt.