Gedichten. Deel 1. Teksten

[907] Planimetrie^(aant.)

Uw aanzijnskromme heeft zich uitgerekt.
Rondte verliet uw dijen en uw wangen,
zonder het leven lachend te omprangen.
Uw lichaam ligt in plano uitgestrekt.

Waterpas houdt de steen u toegedekt.
Uw oog verloor de bolvorm van verlangen.
Geen holte kan bevrediging ontvangen
binnen de rechte lijnen die gij trekt.

Gij zijt geheel te achterhalen met
planimetrie, de leer van 't platte vlak,
waarop gij nu in elke richting past.

Maar als ik een paar hoeken heb gezet
worden het wegen, staat de wereld strak
in perspectief, een diepte die u tast.