Gedichten. Deel 1. Teksten

[772] Bruidegom^(aant.)

De weg is ochtenddicht. Mijn fiets rijdt snel
al maar hetzelfde grijs in. Achter mij
volgt een loodrechte muur van mist.
Bodem en berm worden alleen gegist.
Ik ben een donkre sleuf door deze versche
zalen van jong metaal, dat bruist
met zachte zeeën in mijn ooren, sleep
een diepe reep verrassing door die stille
bruidschat der morgen. Zie de bruidegom komt.