Gedichten. Deel 1. Teksten

[749] Doodbeeld^(aant.)

Gij zijt geheel uiteen gegaan en liet
geen punt centraal, dat niet werd opgeheven.
Ik heb de lange stippellijn geschreven
van uw beëindiging tegen het niet.

Het is de verste kans die gij mij biedt
om u te volgen onder in het leven:
ieder verdwijnen aan mij door te geven
met elke nieuwe ster die weer verschiet.

De dood laat uw ontzielde plaatsen achter,
maar sterren vallen in de horizon
en snelle wenschen reiken voor mij uit.

Het is de oude afstand uit de nachten,
dat ik u in mijn armen nemen kon.
Dezelfde woordschema's hielden het uit.