Gedichten. Deel 1. Teksten

[718] (Ik raak de tijd in 't vore, toekomst is)^(aant.)

Ik raak de tijd in 't vore, toekomst is
hierdoor ten achter, het verleden
krijgt een teruggetrokken heden,
waarmee het iedere gebeurtenis

gaande doet blijven, ieder voorval is
bezig en alles wat wij deden
doet met dezelfde feiten mede
om te geschieden in geschiedenis.

Wat eenmaal plaats gehad heeft kan niet meer
ontkomen aan 't verbruikte kwantum tijd,
dat het gebonden houdt als water zuurstof.

Maar als de stroom van het gedicht haar vuurslag
door de verbinding slaat wordt gij bevrijd
van 't eeuwig onherroepelijk weleer.