Gedichten. Deel 1. Teksten

[545] Morendo^(aant.)

De dood schokt zijn kristallen in mij vast
uit 's levens moeizame verzadiging.
Een ver verhaal, dat nimmer overging
wordt hier in zijn kernen verrast.

Zóó zuiver waart gij en zóó bovenaardsch
dat, sinds ge weer in donker overging,
ik zorgeloos het leven binnenging;
zeker van uwe wederkeer in 't laatst.

Nu ben ik aangekomen op de plaats
waar het zal moeten zijn waar ik van zing.
Ik ben een vijver zonder rimpeling
met alle hemelen in mij weerkaatst.