Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 256]

[544] Zeitlupe^(aant.)

In al je straten staan mijn schreden stil.
De deur, die opengaat voor een mevrouw,
is van dezelfde keer met jou.
Haar hond staat aan het strakgebleven touw.
De dood keert terug wanneer hij wil.
Ik word gedreven door de gril,
die ons het park deed binnengaan.
Hier zaten wij. Die menschen daar,
staan nog te praten met elkaar.
Er is geen uiterlijk verschil,
want innerlijk zie ik je aan.