Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 229]

[489] Emmaüs^(aant.)

In wijn verloren ligt de avondstond.
Hiertoe wordt het geheim verhelderd,
waarmee de dood u heeft gekelderd:
ik proef de lauwe bloemen van uw mond.

Over den landweg komen een paar menschen
en gaan voorbij, zacht in het stille gras.
Dat gij nu spreken ging en breken deze floersen,
als Een, die met de Emmaüsgangers was.