Gedichten. Deel 1. Teksten

[445] (De ruimte, die u verliet,)^(aant.)

De ruimte, die u verliet,
om zich op mij te enten,
heeft haar eigen verschiet
en dieptepunten
achter iedere verte;
een rechte kromming in het niet
uit mijn momenten.
De dingen krijgen
hun laatste leegte.
Ik zie u liggen
onuit-te-zeggen.