Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 176]

[370] Retraite^(aant.)

Van licht genoeg
de oogen dicht
tot morgenvroeg,
beleeft het toegesloten hart
herinneringen aan uw leden,
als een opnieuw geworden heden;
of ik u voor het eerst bezat
doorstroomt mijn lichaam heel de vrede
uit de weleeren zonder schuld;
in rook vergaan verleden
opent op het geduld
waarmee ik om geen zon meer vecht,
nu gij in donker zijt gelegd.
Gij hebt in het gemoed
uw eeuwigheden voortgezet;
de ruimte smelt en doet
teniet, wat niet meer telt:
huis en hof, geld en goed,
vriendschap en eigen bloed.
De aarde heeft zich stilgezet.