Gedichten. Deel 1. Teksten

[356] Monade^(aant.)

De wind in de winterhagen
zegt: er is niets meer over
van liefde's welbehagen;
ik heb het weggedragen,
de wereld uit en de sterren over.

De zeeën door, in achterlanden,
bij de nog nooit genoemden,
staat het tusschen de bloemen.

In der wateren binnenlanden
is het de eene golf geworden
over de andere.

Het woont bij de verdoemden
van Dartmoor en Leeuwarden.