Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 161]

[342] Visioen^(aant.)

De avonden gaan in u neer
en ondervinden geen verweer.
Gij zijt gestorven, meer en meer.

Ik achterhaal dit heengaan niet,
tenzij de bliksem mij doorschiet,
die ons tezamen stiet

en ziet -

landen van dood en leven liggen
aaneengeschoven, bruggen heffen
hun bogen om u aan te treffen;

tot in de sterren torens reiken,
schachten boren in koninkrijken,

en woorden gaan u vergelijken
met wat gij hun aan waarheid liet.