Gedichten. Deel 1. Teksten

[337] Illusie^(aant.)

Liefste, de wissels van het hopen,
mij in u uit te roepen
binnen de verste zenuwknoopen
en bloedgroepen,
zijn weenende verloopen;
gij zijt alleen nog om te koopen
met zekerheden, zelve blind
van donker dat ik voor u vind;
waarmee een samenzijn begint,
aan geen relatie meer verwant
van wat hier wordt tot kind en land.