Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 156]

[336] Versteening^(aant.)

In stilten die versteenen
tegen uw rijk,
komen begin en einde
van het in u gekende
tot een laatste vergelijk:

ik moet dit land verkennen
tot aan mijn dood,
al zal ik nimmer weenen;
de inzet was te groot,
dan dat ik prijs kan geven
aan de verlorenheid,
liefde's onzichtbaarheden
achter den tijd.