Gedichten. Deel 1. Teksten

[303] (Liefde)
II^(aant.)

En zoo ik mij nog vergis,
ziende op de kerkhoven,
liefde, doe mij gelooven
dat het niet over is,

nu wij uit u begroeven
dit lichaam, puur en wit,
zij het u ten behoeve,
en noode doen wij dit.

Wil ons niet gansch berooven,
maar blijve het zwart op wit
door uwe hand geschreven
in dit onstervelijke lied,

dat gij hebt toegeschoven
over ons laatst bezit
den steen van deze strophen;
dat gij dit lied zijt. Dit.