Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 114]

[249] (Evenwijdig aan deze schreden)^(aant.)

Evenwijdig aan deze schreden
gaan in den dood, geheel bevrijd
van onmacht binnen ruimte en tijd,
zij, wier lichaam ik heb beleden
als mijn heelal en eeuwigheid.

Ben ik langs deze weg geleid -
ik weet niet waar hij wordt gesneden
van gene - maar ik ben bereid,
dan ga ik over in de leden,
waarom zij eenmaal heeft geschreid,
zeggend: ik neem je later mede;
bedoelende de eeuwigheid.