Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 107]

[238] (Zooals het water smaakt des nachts,)^(aant.)

Zooals het water smaakt des nachts,
ontzield en onbekend
aan dat van overdag
en nochtans voor de dorst van kracht,
wordt mij uw dood een element,
aan geen leven meer inharent,
en nochtans van dezelfde macht.

Loodrecht in mij staat overend
het bloed dat naar u lacht
en nog niet weet, het wankelend;
terwijl dit lied het niet meer acht
zijnde uw blind equivalent
aan deze zijde van den nacht,
geheel van uw vergaan bevracht,
en daarvan stamelend.