Gedichten. Deel 1. Teksten

[206] (Regen, haar lichaam heeft geen schuld, want ik was zonder)^(aant.)

Regen, haar lichaam heeft geen schuld, want ik was zonder
lied, toen ik bij haar lag, nu ga ik onder.
Regen, lichaam en ziel groeien als gras ineen;
regen, als gij haar vindt, zegen haar dan meteen
met deze woorden, die uit u gebeuren,
als uit de bloemen de verwelkte geuren;
dit voor het leven wel te laat gekomen lied,
voor de dood misschien niet.