Gedichten. Deel 1. Teksten

[p. 81]

[179] (Vol van avonddauw en donker)^(aant.)

Vol van avonddauw en donker
staat in mij de dood te flonker,
omdat een, die niet verging
op wegen van herinnering,
ziel en luister om hem hing.

o diepe rust rondom wat asch.
Want vuur en vlam en zonneschijn
zullen niet worden wat zij is:
geheime terugkeer in de nis,
die achter ons, voor ons leven is;
zullen niet wezen wat zij was:
een wind over het zomergras,
een hert voorbij de oogen, ras,
een schip tegen de horizon;
omdat niet eindigt wat begon
met liefde, en die verlaten kon.