Gedichten. Deel 1. Teksten

[2] Avondkerk^(aant.)

In 't kerkje gaan de kronen aan
een voor een, 't is of er banen
van licht de duisterniskolommen wegschept
en drinkt in zich, nu staan

op afstand van elkaar de lichten
en daardoorheen beweegt des herders woord
de harten der menschen, die
in rijen zwijgen... omboord

van licht-juweelen wielen
hangen de lampen van de zold'ring neer
en spetter-vonkjes schieten van het koper
in minder helle leegte neer.