De zangvogeltjes. Deel 5

8. Lentemorgen.

Een weinig langzaam.

1. Nog van slui-merlust bevangen, Rust de - ze aar-de kalm en
zacht; Maar pas kust haar 't licht de wangen, Of ze ont-
waakt in nieuwe pracht. In een zee van gloed en
2. Ja, de scheemring is gevloden, Veld en bosch en weide ont-
waakt! Tot nieuw le - - ven komt hij nooden, Waar de
nieu-we dag ge-naakt! Hoor het lied der voog-len
3. Immer schoon zijt gij, o aarde! Gij, die se - dert God u
schiep, On - be - smet uw schoon be-waar-de, Dat Hij
eens in 'taanzijn riep. Laat ook ons dien God nu

[p. 10]

1. stralen, Baadt zich eerst der ber-gen top; Straks trekt
ook de slui - er op, Die nog ligt op veld en
da - len. Die nog ligt op veld en da - len.
2. schallen! Hoor, hun blij - de morgen-groet Klinkt van
verre ons te ge - moet. Welkom, wel-kom! ju - blen
ze al-len. Welkom, welkom, ju - blen ze al-len.
3. loven! Hier, in 't vrij - e der na - tuur, Stij-ge in't
plech-tig mor-gen - uur. Eer-bied - vol ons hed naar
bo - ven. Eer-bied - vol ons lied naar bo - ven.

Koraal.

4. Lof en dank zij U ge-bracht, Levensoorsprong! Ze - gen-

[p. 11]

a-der! Al-ler menschen God en Va-der, Door al 't mensche-
lijk ge-slacht! Door al 't mensche - lijk ge - slacht!