De zangvogeltjes. Deel 1

22. Avondrust.

Zacht en niet te langzaam.
Er. Fr. Hurka.

1. De zon daalt in 't westen ter ne - der, Om
2. De klokken der dorpen ver - melden De
3. Na - tuur toont haar prachtig - ste kleuren, De
4. O God! dat van 't einde mijns levens De-

[p. 19]

 

1. ge-ven van pur - pe - ren gloed; Zij brengt nog verk wikkend en

 

teeder, Der aar - de ten afscheid haar groet.

 

2. stilte en de rust van den nacht; De schaapjes ver-la - ten de

 

velden, En zoeken den stal die hen wacht.

 

3. he-mel haar schitterendst blauw; De lucht is bezwangerd met

 

geuren, De bloemhof be - pa -reld met dauw.

 

4. ze avond de beelt'nis eens zij! Zoo schoon en verkwikke - lijk

 

tevens, Zoo rustig verschijn' hij aan mij.

 

 

 

Schwabe.