De zangvogeltjes. Deel 1

17. De Nachtegaal.

Gematigd vroolijk.
H.G. Nägeli.

1. Als 't dag - licht is ver - dwe - nen, Na - tuur de
rust ver - beidt, Dan wach - ten we en ver - lan - gen Der
nach-te - ga - len zan - gen, In rus - ti - ge eenzaamheid, In
2. Dan klinkt een toon zoo tee - der, Zoo smel-tend
en zoo zacht, Dan tril - len die ac - coor - den Als
zau - gen zon-der woorden, Zoo lief - lijk in den nacht, Zoo
3. Dan rolt een toon zoo krach-tig, Zoo sta - tig
en zoo lang; Die har - mo - nie schenkt waar - de Aan
't danklied de-zer aar-de, En ruischt als lof - ge - zang, En
4. Dan voelt de mensch zich za - lig, En zinkt aan-
bid - dend neêr; Hij mengt zijn dank - baar a - men In
't a - vond-lied te za-men, En looft zijn God en Heer, En

[p. 15]

 

1. rus - ti-ge eenzaam - hied, eenzaam - heid.

 

2. lief - lijk in den nacht, in den nacht.

 

3. ruischt als lof - ge - zang, lof - ge - zang.

 

4. looft zijn God en Heer, God en Heer.

 

 

 

w.w.