Zomerloover. Deel 1

[p. 94]

[p. 95]

17. Zachte Winter.

Natte sneeuw is neergedaald
uit de donkergrauwe wolken;
natte sneeuw, die droef versmelt,
als de zon maar even doorbreekt.

In de breede, stille vaart,
die het wolkengrauw weerspiegelt,
liggen donkerbruine scheepjes
rustig de uren te verdroomen.

Is ook 't stadjen in 't verschiet
van verveling ingeslapen?
Niet geheel nog: hoor, daar klinken
zachte, zilv'ren klokketonen.

En de hooge, stoere molen,
fier zijn breede wieken heffend,
schijnt te luist'ren naar de klanken,
die de stille lucht doorzweven.

S. A.

(Met toestemming van den uitgever P. van Belkum Az. te Zutphen overgenomen uit het tijdschrift Voor 't Jonge Volkje).