Het was Annie Wensing!
Kort daarop daalden Peter Pan met Paul en Jan en Zilverklokje neer. O, wat waren allen bedroefd, toen zij zagen, hoe ongelukkig de arme, lieve Annie néérgeschoten was!
Alle kinderen huilden er o zoo bedroefd om!
Maar Annie rees overeind, zij was alleen maar van den schrik naar beneden gevallen, de pijl was op een knoopje van haar nachtponnetje afgestuit.
Nu waren allen opeens zeer blijde met de komst van het lieve kind. Want Annie was het éérste en eenigste meisje in Droomland.
Ook Paul en Jan waren hartelijk welkom en de anderen lieten hen dadelijk hun woning zien.
Nu, die viel bij de nieuwe gasten in den smaak en zij hadden dan ook niet den minsten lust, weer naar huis en hun ouders terug te keeren.
De kinderen vonden, dat zoo'n mooi, lief meisje best hun Koningin kon wezen, en dat idee vonden ze zóó aardig, dat ze dadelijk aan Annie vroegen, of zij Koningin der Verloren Kinderen wilde worden. Dat wilde zij heel graag en nu begonnen de jongens een huisje voor haar te bouwen in een heel grooten, sterken denneboom. Het groen verborg het huisje geheel en al voor de oogen der zeeroovers.
Paul zette op het dak den hoogen hoed van zijn vader, dat was een beste kachelpijp, zei hij.
Auteursrecht onbekend
