Gedichten

[p. 172]

Het gehucht

Stil en verfomfaaid staan de madelieven
In het kortgeknipt gras, en op het perk
Der rozen valt de schaduw van de kerk
En van wolken die het ruim snel doorklieven.

Wind en weer teisteren hier naar believen
Simpel natuurschoon en der boeren werk,
En ook de boomen die in het hoog zwerk
Nog voor kort trots hun blader kruinen hieven.

Roestig knarst op den wind de zonnewijzer,
En aan den kerkmuur bloeit een late roos,
Glinsterend van den regen, hopeloos
En tevergeefs: het is lood om oud ijzer -
Want morgen zullen reeds de Westerstormen
Haar achterhalen en voorgoed misvormen.