Gedichten

[p. 132]

Herfstpark

Het park is leeg. De herfstwind nam
De schrale rozen van den stam.

Hij stal de heesters leeg en blies
Het park vol wanhoop en verlies.

Een weggeblazen rozeblad
Drijft haastig op het zwalpend nat.

De vijver kijkt gefronst en zwart
Naar dit klein, donker kinderhart.

En ach, zoo dicht bij Charons veer
Wagen zich geen verliefden meer.