Gedichten

[p. 133]

October

October schenkt zijn beker vuur
Aan de wegstervende natuur;
De laatste appels vallen neer,
Oproerig en berusten weer;
De liefste wandelt nevens mij,
Zij kon zoo haastig en zielsblij,
Zoo dwaas en zonder overleg
Met de god Eros overweg.
Goedhartig glanst het loovergoud;
Men wordt in maanden jaren oud,
Men ziet elkander zwijgend aan:
Eros, waar zijt gij heen gegaan?
Haar wangen zijn zoo bijna rood;
O hart, o leege hazelnoot,
Weer leed een liefde averij
En weer ging het geluk voorbij.