Gedichten

[p. 93]

Het zanduur van den dood

[p. 95]

Het zanduur van den dood, I

Het zanduur van den dood
Ruischt in haar kleine hand

En in haar oorschelp ruischt
Afweziger het leven.

Soms dekt zij met haar hand
Mijn mond, dan stok ik even

En door het zanduur valt
Hoorbaar een korrel zand.