Gedichten

[p. 96]

[Het zanduur van den dood] II

De karavaan des levens
Trekt als een laat gerucht

Onder de vale regens
En aschgrauw is de lucht;

Toch gaan wij nimmer moede
Het pad met distels af,

Elk loopt van ons ten bloede
Den weg van wieg tot graf.