Gedichten

[p. 37]

Lied in het bosch

Een ijlte is in mij getogen,
Ik werd als door een geest bewoond,
Een tak had aan het raam bewogen,
Een fluisterstem mij meegetroond;
Nu ben ik in het bosch gaan dwalen,
Reeds stijgt de klare maan ter kim,
Ik hoor mij zelven ademhalen
Terwijl ik naar den heuvel klim;
Ik reis misschien nog zeven dagen
Door spinrag en door morgendauw,
Maar dan - dan ga ik herten jagen
En slapen bij een blonde vrouw.