Gedichten

[p. 33]

Het gevecht met de Muze

[p. 35]

O vers

O vers, wat wegen uwe voetjes zwaar,
Gij zijt een kind en moeilijk om te dragen;
Ik weet het wel, men baart na zooveel dagen,
Bundelt na zooveel jaar.

Maar daar is stof te over om te klagen,
Men ziet den dichter als een rozelaar;
Wie echter telt de sneeuw, de wintervlagen,
Wie de gebroken snaar?

Een uur weerspiegelt niet geheel het jaar,
Een vers den hemel niet van alle dagen;
Geschreven valt het even licht te dragen
Als in geboorte zwaar.