Nieuw biographisch, anthologisch en critisch woordenboek van Nederlandsche dichters. Deel 3

[J. de Suissap]

Suissap (J. de) meende der jeugd eene ‘aangename schadelooze en tevens geestopscherpende tijdkorting te verschaffen’, door in 1779 te Utrecht te doen drukken, Een hondertal nieuwe Geestrijke Raadzels; want vermits de Grieken, volgens hem, ‘de gewoonte hadden zich onderling raadsels uit te geven’, stelt hij het zeker, dat Raadsels eene geestopscherpende tijdkorting opleveren. Hij had er op deze wijze, met even veel regt, zelfs eene vorstelijke bezigheid van kunnen maken; was hem het verhaal van Maximus Planudes slechts te binnen gekomen, die ons berigt, dat de Koningen, wanneer het oorlogszwaard rustte, elkander raadsels plagten op te geven, en dat wel, onder boete of belooning, voor die ze niet of wel wisten op te lossen. Wil men weten, hoe hij zich van zijne taak gekweten heeft, men oordeele uit de beide volgende:

'k Heb negen Broeders, en verklaar
Rondborstig uit, in 't openbaar
Aan wie dit hoort, of zelv mogt leezen,
Den minste van den hoop te wezen,

[p. 214]

 

Ben ik alleen, 'k word niet geteld:

 

Maar als een broeder my verzelt,

 

Heb ik het zonderling vermoogen,

 

Hem negenvoud te doen verhoogen.

Dat elk op aard zynkruis moet dragen,

Werd in het Bybel-woord geleerd

Doch ik ben van dien last ontslagen:

Het kruis draagt mij: dat 's regt verkeerd.

Ieder, die iets van de rekenkunde weet, zal zeker wel bevroeden, dat de oplossing van het eerste raadsel de Nul is, maar niet zoo ligt zal men op de gedachten komen, dat die van het tweede de Haan van den toren moet zijn.