Nieuw biographisch, anthologisch en critisch woordenboek van Nederlandsche dichters. Deel 3

[Johannes Christianus Schotel]

Schotel (Johannes Christianus), de beroemdste Zeeschilder van zijnen tijd, ¹ geboren te Dordrecht den 11 November 1787 en aldaar overleden

1 G.D.J. Schotel, het leven van J.C. Schotel, bl. 138.

[p. 133]

den 21 December 1838, tokkelde ook somtijds de Nederlandsche lier. ‘Nog berusten’ zegt zijn zoon, de geleerde Chaamsche Predikant, ‘nog berusten eenige zijner gedichten, of liever opeenstapelingen van stoute, dikwerf vernuftige gedachten, onder mij; zij verraden onkunde der taal, van het werktuigelijke der Poezij, en van de groote modellen der zeventiende en negentiende eeuw, maar getuigen van dichterlijken aanleg, stoute verbeeldingskracht en hartstogtelijke gemoedsstemming ¹.’

1 Viel het in ons plan 's mans verdiensten als Schilder nader uit een te zetten, dan zoude dit art. zeker eene veel ruimer plaats beslaan, nu vergenoegen wij ons hen, die daar omtrent nader willen ingelicht zijn, te verwijzen naár het Aanhangsel op het Algemeen Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen, op het Woord Schotel en naar J. Immerzeel het leven en de werken der Hollandsche en Vlaamsche Kunstschilders enz. bl 73. maar vooral naar 's mans Leven door zijn zoon G.D.J. Schotel, in 1840, te Haarlem, bij Loosjes, in het licht gekomen met een welgelijkend portret.