Nieuw biographisch, anthologisch en critisch woordenboek van Nederlandsche dichters. Deel 2

(1845)–A.J. van der Aa– rechtenstatus


[Pieter 't Hoen] Hoen (Pieter 't), geboren te Utrecht in het jaar 1745 en aldaar overleden in 1828, toonde door zijne, in 1776 en volgende jaren, bij J. de Waal en G. van den Brink Jansz., in zijne geboortestad, in het licht verschenen Proeve van kleine gedichten voor kinderen, dat hij een niet ongelukkig kinderdichter was, hoewel hij daarin hij zijnen tijdgenoot Van Alphen achterstond, ten proeve diene de Geduldige: Mijn zuster Ceetje mint mij niet; Al heb ik niets misdreven, En wil haar alles geven, Nog brouwt zij mij gestaag verdriet. Zij doet mij niets dan plagen; En wijl mijn moeder haar bemint, Krijg ik, wanneer zij mij begint Te kwellen, nog wat slagen. Ik zwijg maar, en beschrei mijn lot, En schoon ik heel onschuldig Gedrukt word, 'k ben geduldig, En klaag mijn nood alleen aan God.
[pagina 230]
Ik zal zijn trouw herdenken; En bidden dat hij, in mijn smart, Mijn zusje Ceetje een beter hart, En mij geduld wil schenken. Opmerkelijk is het, dat, juist ter zelfder tijd, in dezelfde stad, twee onderscheidene personen, die, zoo wij wel onderrigt zijn, geen vrienden waren, hetgeen trouwens, uit beider staatkundige denkwijzen, in die dagen, niet te verwachten was, zich op hetzelfde, tot nog toe onbeoefend gebleven, dichtvak, het kinderdicht, en beide met gelukkig gevolg, hebben toegelegd. Wij vinden van 't Hoen ook nog vermeld een dichtstuk: Ter glorierijke Nagedachtenis van Van Bentinck 1781, hetgeen wij echter niet kennen.