Nieuw biographisch, anthologisch en critisch woordenboek van Nederlandsche dichters. Deel 1

[Adam van Broeckhuysen]

Broeckhuysen (Adam van), geb. in 1682 klom allengskens tot den rang van Luitenant Kolonel en Kapitein eener compagnie gardes te voet op, en diende den lande in de oorlogen met Frankrijk tusschen 1700 en 1748 gevoerd. In 1706 had hij deel aan de zegepraal door Ouwerkerk en Marlborough bij Ramillies behaald, en in 1709 was hijin den slag bij Malplaquet. Ook heeft hij later nog eenige veldtogten, onder anderen die van 1746, onder den Prins van Waldek, bijgewoond.

[p. 476]

Na in 1748 zijne compagnie, onder zekere voorwaarden, aan Frederik Christoph, Grave van Degenfelt Schonburg, overgedragen te hebben, overleed hij, in de maand October van dat zelfde jaar.

‘In zijn gedichten’, zegt de Heer Schotel, ¹ ‘heerscht die schilderachtige levendigheid niet, welke de gezangen van den Hollandschen Propertius ² kenmerkt. Sommige zijner, tusschen 1723 en 1742 vervaardigde dichtstukjes, missen losheid, natuurlijkheid en eenvoudigheid, maar munten in nette en beschaafde uitdrukking en vloeijende versmaat uit; dragen blijken, dat ook Broeckhuysen zich onder het juk der theoriën van Aristoteles en Pels begeven heeft, en zijn bijna allen in den genootschappelijken geest van dien tijd’.

Broeckhuysen heeft in handschrift ook onderscheiden prosa-schriften nagelaten.

1 Geschied, Letter en Oudheidkundige Uitspanningen, bl. 72, aan welk werk wij dit levensberigt ontleend hebben.

2 De meer bekende Johan van Broekhuizen, zie Witsen Geysbeek, Woordenboek, D. II. bl. 433.