Biographisch woordenboek der Nederlanden. Bijvoegsel

[Leopold Johannes Antonius van der Kun]

KUN (Leopold Johannes Antonius van der), den 21 September 1801 te Utrecht geboren, genoot zijn eerste opvoeding aan het Athenaeum te Maastricht, werd in 1818 kadet op de artillerie- en genieschool te Delft. Na voleindigde studiën trad hij in 1820 als kadet élève van den Waterstaat onder den Inspecteur-Generaal J. Blanken Jz. het meer praktisch leven van den Ingenieur in. Reeds dadelijk werd hij met de uitvoering van verschillende commissiën belast, terwijl hem in 1821 meer bijzonder het doen der opnemingen werd opgedragen ter verbetering van den vaarweg van Amsterdam langs Weesp en Utrecht tot Vreeswijk. In 1822 benoemd tot élève-adspirant van den Waterstaat, werd hij toegevoegd aan den waarnemenden Hoofd-Inspecteur in de provincie Utrecht, en als zoodanig belast met den Ingenieurs dienst in dat gewest, ook wat aanging de werken tot verbetering van de Keulsche vaart. Na tot Aspirant-Ingenieur (1823) en tot Ingenieur der 2de klasse (1825) bevorderd te zijn, was hij als Rijks-Ingenieur onder den Hoofd-Ingenieur de Brock in de provincie West-Vlaanderen werkzaam. Na de afscheiding van België werd hij toegevoegd aan den Hoofd-Ingenieur B.H. Goudriaan. Hij verkreeg een werkzaam deel aan de invoering van een algemeen stelsel van peilschalen langs de hoofdrivieren en aan de opmetingen en triangulatiën voor de algemeene kaart der hoofdrivieren. De tien registers, bevattende de beschrijving der peilschalen en verkenmerken langs de hoofdrivieren, een arbeid van aanzienlijken omvang, werden in 1849 en in 1858 uitgegeven. Ook het vervaardigen van een algemeene rivierkaart, in 1830 aangevangen werd in 1860 onder leiding van Van der Kun ten einde gebragt. De minuutbladen werden op de schaal van 1 à 10000 vervaardigd. Zij bestaat uit 6 Seriën.

Aan het verbeteren onzer rivieren komt aan Van der

[p. 342]

Kun en zijn toenmaligen ambtgenoot Ferrand de eer toe, dat men door hunne heldere inzigten geleid, eindelijk tot een systema gekomen is, dat door eenvoudigheid uitmunt, door de wijze van uitvoering bereikbaar is, en zoo als het thans steeds gevolgd wordt langzamerhand tot een zekere uitkomst leiden moet. In 1847 bevorderde hij met F.W. Conrad en Simons de oprigting van een Instituut van Ingenieurs hier te lande. Veel bragt hij ook toe tot de ontwikkeling der spoorwegen hier te lande. In 1835 tot Ingenieur 1ste klasse bevorderd en in 1837 weder bij den algemeenen dienst van den Waterstaat geplaatst, werden hem meer bijzonder de werken van den Rijnspoorweg opgedragen, en na den dood van B.H. Goudriaam, in 1842, werd hij geheel met den algemeenen dienst van den waterstaat belast, terwijl hem tevens de uitvoering van den Rijnspoor bleef toevertrouwd. In 1844 werd de spoorweg van Amsterdam tot Utrecht, en in 1845 van Utrecht tot Arnhem onder zijn beheer geopend. In ditzelfde jaar werd hij van dat beheer ontheven en tot 's Konings Commissaris bij de nieuwe Maatschappij (waaraan de Rijnspoorweg was overgedragen) benoemd. Hij werd vervolgens met een onderzoek belast ter voorbereiding van den aan te leggen spoorweg van Maastricht naar Aken, in welke onderneming hij later als 's Konings Commissaris betrokken was, en voor de aansluiting der Nederlandsche spoorwegen met het buitenland, waartoe hem meermalen zendingen naar Berlijn, Hannover en Brussel werden opgedragen. In 1849 werd hij, bij de aftreding van den Inspecteur Goedkoop, benoemd tot Inspecteur van den Waterstaat in de 2de inspectie en tevens belast met den algemeenen dienst. Hij trok zich mede de invoering der telegrafie in Nederland bijzonder aan. Ook maakte hij zich van 1856-1860 zeer verdienstelijk in de oplossing der Maasquaestie. In 1857 werd hij benoemd tot Hoofd-Ingenieur van den Waterstaat. In deze betrekking stond hij de verschillende ministers ter zijde en getuigen zijne bij het Departement van Binnenlandsche Zaken berustende geschriften van zijne heldere inzigten en ongemeene vlijt en werkzaamheid. In 1860 werd hij met twee andere leden benoemd in de Commissie van beheer over de Staatsspoorwegen, doch, in 1863 daaruit ontslagen, bepaalde zich zijn werkkring weder geheel tot dien van Hoofd-Ingenieur van den Waterstaat. De haven van Scheveningen was eene van de laatste zaken, waarmede hij zich bezig hield. Hij was Ridder van verschillende orden en Commandeur, lid der eenste klasse van het Kom Ned. Inst., later van de Koninkl. Akademie van Wetenschappen en overleed te 's Hage den 26 Januarij 1864.

[p. 343]

Zie zijn levensberigt door J.C. Eijssel, gevoegd bij de notulen der Vergadering v.h. Kon. Instituut van Ingenieurs, op Donderdag 8 Febr. 1864 en door F.W. Conrad in Jaarboek. v.d. Kon. Akademie van Wetens. 1864.