Biographisch woordenboek der Nederlanden. Bijvoegsel

[Jan Herman Kufferath]

KUFFERATH (Jan Herman), in 1797 te Mülheim geboren, had de violonist Alexander van Duisburg tot onderwijzer. In 1812 was hij kapelmeester bij de Landwehr, en terwijl hij te Dortmond in garnizoen lag, ontving hij onderwijs van Scheffer, leerling van L. Spohr. Na als eenvoudig muzikant den oorlog tusschen Pruisen en Frankrijk te hebben bijgewoond, vestigde bij zich te Keulen en derigeerde concerten te Kleinberg, Mülheim en Duisburg. Hij begaf zich vervolgens naar Kassel en had 1822-23 lessen van Spohr en Kaufmann. Van 1823-1830 derigeerde hij concerten te Billefeld en in 1830 werd hij orkestmeester te Utrecht, en het was als zoodanig dat hij grooten roem als violonist inoogstte. Gedurende 34 jaren bleef hij die betrekking bekleeden, en hij was de eerste die er de schoone Symphonien van Beethoven, R. Schumann, Schubert, F. Mendelsohn, Niels Gade enz. leerde kennen. Hij was ook orkestmeester en direkteur van de Maatschappij Amat alta silentia musa, in 1631 gesticht, van Mutua fides, (studentenconcert), van de Zangvereeniging in 1849 gesticht, lid den Maatschappij van Toonkunst en sedert 1830 zangmeester bij

[p. 341]

de muziekschool te Utrecht. De Koning benoemde hem tot ridder van de Eikekroon. Hij componeerde in 1836 een handboek voor de zang tot schoolgebruik door de Maatschappij van Toonkunst bekroond; een Jubelcantate bij het feest van het 200jarig bestaan der Hoogeschool; cantate bij het 200jarig bestaan van het Collegium musicum Ultrajectinum; cantate, voor de Maats. van 't Nut van 't Algemeen. In 1862 verkreeg hij, wegens hoogen onderdom, zijn pensioen en vertrok naar Wiesbaden. Bij zijn vertrek vereerden zijne vrienden hem met een zilveren beker. Hij huwde de zangeres E.S. Reintjes, 13 September 1801 te Kleef geboren.

Zie Gregoir.