Biographisch woordenboek der Nederlanden. Bijvoegsel

[Abraham Capadose]

CAPADOSE (Abraham), Portugeesch Israeliet, werd den 22^sten Augustus 1795 te Amsterdam geboren, studeerde te Leiden in de medicijnen en promoveerde den 24^sten Junij 1818 op eene Dissertatie de Foetu intra Foetum. Hij was een groot vereerder van Prof. S.J. Brugmans, blijkens zijne Lofrede door de Maatschappij vaa Kunsten en Wetenschappen met zilver bekroond. Hij en zijn vriend Isaac da Costa verkeerde veel met Bilderdijk. Den 20^sten October 1822 werd hij met da Costa en diens echtgenoote door Dr. Egeling te Leiden gedoopt. Praktiseerende te Amsterdam bestreed hij in menig geschrift de vaccine, gelijk hij met volharding nog in zijn laatste levensjaren deed.

Reeds toen nam hij deel in den kerkelijken strijd (zie o.a. omstandig verhaal van de wederroeping der benoeming van den Heer H. Brasz als ouderling der Ned. Herv. Gemeente) en gaf velerlei geschriften van stichtelijken aard, zoo wel vertaald als oorspronkelijk in het licht: onder anderen Ontboezeming over het Concordaat 's Hage 1841.

Het dispotismus zich uit het liveralismus ontwikkelende s'Hage 1846.

De Hervorming verdedigd. 's Hage 1856.

Londen bezocht in 1851. Amst. 1853.

Revolutie en Contra-revolutie, beschouwd uit een schriftuurlijk oogpunt. Amst. 1860.

Rome en Jerusalem. Utr. 1851.

De kracht des geloofs of bijzonderheden uit het leven en lijden van D. Matamoros, gevangen om zijne geloofswille in Spanje. Amst. 1863.

Woorden van den souvereinen vorst der Nederlanden in 1813, herinnerd aan vorst en volk in 1863. 's Hage 1863.

Herinneringen uit Spanje. 's Hage 1864.

Jehovah-Jezus in 3 deelen (1883-1844) aan het betoogen der Godheid van Jezus Christus gewijd.

[p. 188]

Door asthmalijden belemmerd in de uitoefening der medische praktijk enz. wijdde hij zich met toenemenden ijver aan de evangelisatie en was zoo wel persoonlijk werkzaam in zondagscholen, bijbellezingen als door aanprijzing en bevordering van gemeenschappelijke werkzaamheid op dat gebied; blijkens de door hem opgerichte vereeniging van vrienden Israëls (tot verspreiding van meer kennis omtrent de oud- nieuwtestamentische profetien betreffende de Joden, als ook de Nederlandsche Pro'estantsche Vereeniging, die in 1853 door hem gesticht was, en waaraan hij tot aan zijn dood zijn beste krachten van hart en geest wijdde. Deze laatste vereeniging had tijdens zijn afsterven 24 evangelisten in haar dienst, die op verschillende plaatsen over 't geheele land verspreid arbeidden.

Met groote instemming bezocht hij in 1846 de general assembly der schotsche free charit en met niet minder warmte sloot hij zich aan de Evangelische alliantie, aan wier internationale vergaderingen te Londen, Berlijn, Genève en Parijs hij een werkzaam aandeel nam. Aan de deputatie uit de Evangelische alliantie aan de koningin van Spanje gezonden om vrijstelling te vragen van Malamoros en de andere vervolgde Protestanteen was hij een der warmste deelnemers. (Zie Herinneringen uit Spanje 1864, IJver des geloofs en de Kracht des geloofs). Ter kenschetsing van zijn kerkelijk standpunt in zijn laatste levensjaren kunnen wij uit vele geschriften wijzen op of scheiden of scheiding 1866.

Hij was gehuwd: 1 met Adriana van der Hoeven. 2 met Hendrika Jacoba Abrahams. Uit zijn eerste huwelijk had hij drie kinderen Esther, gehuwd met den predikant H.C. Bervoets, Hendrik Christiaan gestorven en Mr. Isaac, gehuwd met A.G. van Hoytema, die de voetstappen zijns vaders volgt.

Capadose overleed 16 December 1874 te 's Hage.

Zie Huberts, Biogr. Wb.; Brinkman, Naaml. v. Boeken.

Part. berigt.